Miasto pięknych kobiet... część I

Zygmunt Jan Prusiński

MIASTO PIĘKNYCH KOBIET – część pierwsza

Zygmunt Jan Prusiński

LATAWCE NAD MIASTEM

Motto: "powiem ci o mojej miłości
która będzie świecić za nami jak łuna dalekich ognisk"
- Roman Śliwonik -

Tamtędy przejdę
gdzie drogi pachną piaskiem
a konna kawaleria
na rysunkach została
i w wierszach poetów.

Kobiety mijam roztargnione -
kobieta ma więcej myśli od mężczyzny
ten codzienny urok
i dla ptaków i dla krzewów
wystających za parkanem
zamkniętych ludzi.

Chce się dotknąć miłość
a w zamian mgła nuci
a deszcz i tak przyjdzie bez pukania
majestatyczna bezwolna cisza
otwiera oczy kochanka
który głaszcze liście wciąż niepewny.

Niech zostaną struny na drzewach
niech zakołysze wiatr
cudowny odblask w lusterkach
że przed chwilą była ona
i znikła z niedokończonym słowem

podobną drogą co piaskiem pachnie...

14.8.2012 - Ustka
Wtorek 11:31

Zygmunt Jan Prusiński

MIASTO I SNY

Miłość w tym mieście
nie jest przypadkowa.

Szeleści tęsknota
wabi jeden drugiego
spojrzeniem z ulicy.

Nasiąknięta wibracja
każdy szuka szczegółu.

A to pośladek mocny
czy krzywych nóg
czy piersi nie za dużych.

Noc rodzi niespodzianki
by pozostały rysą głęboką.

Poeci ukryci w erotykach
zdobywają przestrzeń
a malarze kolorami zdobią.

Ucieczka od rzeczywistych
pomiarów narodzin i śmierci.

Gdzieś w krzewach szeleści
malinowa naga podlotka
stworzona w poetyckim mieście.

12.8.2012 - Ustka
Niedziela 11:13

Zygmunt Jan Prusiński

KOBIETY I WIOLONCZELE

Cienie które mijam mają swoje nazwy.
Natenczas zapobiegliwy zamykam okiennice
czuję w powietrzu nadchodzącą burzę -
wtedy tylko gitara o deszczowych dźwiękach
otwiera słuchającym serca.

W moim mieście kobiety poruszają się muzycznie.
Ich biodra wołają o pamięć -
nie zawodzi i nie kruszeje a wręcz
zmaga się elastyczność drgań
na jedno pocieszenie strun w wiolonczeli.

Symbioza nie kaleczy kędy noszę koszyk wierszy.
Wiem że czekają jak sikorki na mnie
bym rozdawał im po jednej zwrotce
zapisanej kilka razy przez kalkę -
może i powtarzam te zmiany w kobietach.

Moje miasto niczym ze snu
aprobuje łączenie namiętnych źródeł.

11.8.2012 - Ustka
Sobota 12:26

Zygmunt Jan Prusiński

MIASTO PIĘKNYCH KOBIET

Budowałem latami to miasto.
Całe życie zbierałem chrust
by ogniska pachniały i kobiety
wokół w sukienkach i czółenkach.

Nasilała się mgła schodząca z gór.
Pasterz muzykant na fujarce grał
górskim kozom które wdzięczne
rozśpiewały się chóralnie ze mną.

To nic nie szkodzi że moje miasto
maluję wciąż na płaszczyznach snu -
ważne są wolne kobiety wędrujące
między drzewami zapisując swe imiona.

11.8.2012 - Ustka
Sobota 11:15

Zygmunt Jan Prusiński

PODNIECONY TOBĄ

Może ukryjemy się na jedną minutę

by w sobie uściślić małe piekiełko

rozmnażania czułości.

Drgasz we mnie

wślizguję się jak węgorz o świcie.

Obłaskujesz rękoma otoczenie

starasz się być mokrą kobietą

wilgotność jest ważna.

Usta na wpół otwarte

całuję dolną wargę -

szepczesz szmerem trawy.

Leżysz przede mną naga

bym mógł znowu zasilić

w tobie intymne światło.

Nic nie mów – nic nie mów...

15.9.2012 - Ustka

Sobota 13:00

Zygmunt Jan Prusiński

PIEŚNI NA WRZOSOWISKACH

Ze snu wyszedłem na białą polanę
ale sny są różne i zależne od wiatru.

Dotykam nutek kwiatów
niewinne wobec ręki człowieka.

Po to tam jestem bo i ty jesteś
w białej sukience jak niebo.

Twoje ciało rozwija się potęgą
jak pieśni na wrzosowiskach.

Białe gołębie mają gniazdo obok
czuję jak biała miłość zakwita.

Moja ręka to gałązka z krzewu
i sięga twych nóg by spoczęły...

5.6.2012 - Ustka
Wtorek 10:12

Zygmunt Jan Prusiński

LAS JEST KSIĄŻKĄ

Zgrabnie przechodzisz koło akacji
nie zrywasz łodyżek z listkami
by powróżyć czy jesteś kochana.

Ta rzeka płynąca koło mnie
temperament zgasiła w południe
uderzają się kutry o siebie
leniwie spoglądają na port.

Kwieciście wyglądasz w oknie
bezpiecznie przeglądasz lot mew
dźwięki pragnienia wchodzą w ciało.

Kochanie w kochaniu kochanego
narasta brzmienie gór za lasem
otwierasz się jak książka...

Póki gwiazda twoja śpi
zamocz stopy w rzece.

20.8.2012 - Ustka
Wtorek 16:39

Zygmunt Jan Prusiński

ROZKOCHAJ MNIE

Szum za oknami delikatny szum

rozbieram myśli o tobie.

Może uwierzysz kiedy dotkniesz

moje marzenie namalowane w oknie.

Bądź delikatna i wilgotna

przyjmij mnie uniesiona...

Usta zatrzymam na piersi

udami ścisnę tańczące biodra.

Rozkochaj mnie nieprzytomnie...

16.9.2012 - Ustka

Niedziela 12:46

Zygmunt Jan Prusiński

PISZĘ WIERSZ...

Piszę wiersz u ciebie
jam ostatni poeta z okresu romantyzmu
wiecznie żywy na piękno krzyku przyrody
od świtu do późnych godzin.

Nawet nie wiesz o tym
że idę blisko twych bioder
poruszasz się dostojnie
na warszawskiej ulicy.

Wiesz że uczęszczałem na Hożej
do Studium Muzycznego im. Henryka Wieniawskiego ?
Uczyła mnie śpiewu Zofia Traczyk
cudowna kobieta - artystka pieśniarka.

A czy ty w czeluści oddechów
powracających ptaków do gniazd
nauczysz mnie miłości - jesteś ze znaku czułości
więc może nauczyć kawalera
o dostojeństwie rzeźbionych figur
ukrytych w krainie czasu ?

20.8.2012 - Ustka
Wtorek 13:44

Zygmunt Jan Prusiński

DOTYK ŚWIATŁA W CIEMNOŚCI

Dotyk mój jest światłem w ciemności
odbierasz skupiona w każdym fragmencie
ściszenie następuję czyjaś sława
okupowana jak biel snu w koleinach
skalny drapieżca taki jak ja
trochę rozdarty jak myszołów pospolity
pozbywa się zalet z przyrody wybranej -
dlatego kładzie się na ciebie
poetycko rozsuwa kolana i uda
by światłem będąc wejść do ciemności
i zanucić parafrazę stęsknionej
panny na wzgórzu która zerka
lewym okiem od serca
czy nastąpił wylew roślinności...

Zapewne to nie był sen
jeśli trzymasz moją rękę...

20.8.2012 - Ustka
Poniedziałek 12:31

Zygmunt Jan Prusiński

W ŚWIETLE DOTYKU

Odpoczywaj kobieto
potrafię docenić
twój kształt
na piasku.

Zostań królową słońca
przyjmij mój cień
bądź miła dla niego.

Piaskowa miłość
dwa białe gołębie
zatrzymały się
na pustyni.

Odnajdą drzewo
odnajdą kamień
odnajdą niebo...

20.8.2012 - Ustka
Poniedziałek 7:16

Zygmunt Jan Prusiński

PSALM DO KOBIETY

Motto: Z miłością ostrożnie to ludzkie dzieło.

Dzisiaj blondynka jutro brunetka,
pojutrze rude włosy ma
za nią gonię jak za mgłą -
piszę akurat piosenkę "Blues do mgły".

Rozdzwoniła się moja wyobraźnia,
zbieram zeszłoroczne szyszki
jodły są za to wdzięczne -
poukładam je na parapecie.

Jesteś mi potrzebna na wieczór.
Żeby noc nie była samotna
pospacerujemy ulicami miasta -
a księżyc oświetli nam drogę.

13.8.2012 - Ustka
Poniedziałek 21:23

Zygmunt Jan Prusiński

W OPRAWIE SENSU LIŚCI...

Nie musisz zakładać skrzydeł
by udowodnić anioła w miłości.

Grają fortepiany w dalekiej krainie
a ja w zatoczce odsłonecznego blasku
skupiam się nad wierszem
w morskiej tajemnicy...

Jestem mężczyzną z grzechu
choć nie grzeszę ni w trawach
ni w ogrodach ni w zagajnikach -
co najwyżej piszę o kobiecie
jak bajki pisze powieściopisarz.

Stevie Wonder na organkach gra
a ty niczym Marilyn Monroe
skupiasz moją uwagę w akacjowym lesie
by zbliżyć lirykę słów do dalekich ust
rozpoczynając taniec węża.

I na tym się skup -
obok mlecze kokietują.

25.8.2012 - Ustka
Sobota 7:11

Aforyzm Zygmunta Jana Prusińskiego

Miłość bywa ale w wierszu - nigdy w życiu...

19 Września 2012 r.

___________________________

Moja Jedyna Córka Amelia Monika Wasita – Prusińska...

Data urodzenia: 20 września 1972 (w Szczecinie)...

W Dniu Twoich Urodzin ukończenia 40 lat, niestety Amelko lata lecą życzę Ci Szczęśliwości w Życiu Osobistym i Rodzinnym - tata__________

20 Września 2012 roku., Czwartek 3:36_____________Ustka

Zygmunt Jan Prusiński

MIŁOŚĆ BYWA ALE W WIERSZACH

Ewie Prusińskiej

Przebyłem sporo dróg
zatoczyłem sporo zakrętów
i myśli o kobiecie z mgły...

Takie postaci zdarzają się
niczym duch powstały z korzeni
które żyją jak sezonowe motyle.

Określam ten dotknięty świat
po swojemu niczym w mogile
gdzie spoczywają moje wiersze.

Zostają iskry jakby ogiery
pomknęły przez kocie łby
zaostrzoną powściągliwością
wtapiają się w kałuży...

Twarze przechodzą bezimienne
to portrety ręką Boga malowane.

Wiem że miłość bywa tylko
w wierszach – nie w życiu.

20.9.2012 - Ustka
Czwartek 4:28

Wiersz z książki "Podniebne sypialnie"...

_______________________

Zygmunt Jan Prusiński

W OGRODACH JEST PÓŹNO NA ZACHWYT

Tudzież moje istnienie, w kartach nic nie ma,
czarne kolory jak chmury przed burzą, zlewa się
ołowiana apokalipsa w literaturze i na obrazach.
Migotliwie rozpoczynam podróż, w poezji jest

taki pociąg bez maszynisty i konduktora, rozkwita
pamięć po odeszłych i odchodzących; wczoraj
pofrunął Marek Grechuta – śpiewnie do nieba.

Jesienne podróże są ciche, wkoło zasypiają tangary,
robi się ciaśniej na przyczółku, ziewa puszysty
orszak ku sukcesom, polityka wdziera się nawet
do sypialni, posypana pudrem czas wstyd zakrywa,
a my tacy niedołężni i z nadwagą, do snu wracamy.
Kolebka Twojej Polski była zupełnie inna, nie ma
dziś podobnego Norwida – są tylko pokraczne słowa.

10 października 2006 - Ustka

_____***_____

Dzisiaj 191 rocznica urodzin Kamila Cypriana Norwida herbu Topór - polskiego poety, prozaika, dramatopisarza, eseisty, grafika, rzeźbiarza, malarza i filozofa !

"Chcąc mieć przyszłość
Należy mieć przeszłość."

~ Cyprian Kamil Norwid